Geldklopperij, zo omschrijft de belangrijkste brassbandwebsite 4barsrest deze cd. Ergens hebben ze wel een punt: het boekje bij de cd vermeldt de deelnemende bands slechts terloops, zonder iets te vertellen over hun (soms boeiende) historiek. De foto's zijn helemaal om bij te huilen: vooral van de kampioenen Black Dyke en de band van het galaconcert (niet eens kampioen hier), de Cory Band. Van de andere bands kon er in het beste geval een groepsfoto van af. Van Tongwynlais, toch met verve de winnaar in eerste afdeling, vindt de lezer/luisteraar slechts een foto van dirigent Philip Harper. De winnende werken per afdeling worden ook telkens afgewisseld met een werk van het galaconcert en met 'Highland Cathedral', 'Suo Gan' (solo van trombonist Christopher Thomas) en 'Brillante' (met de onvermijdelijke David Childs op euphonium) worden telkens open deuren ingetrapt, hoe mooi die ook zijn.
Toch is die easy listening tussendoor een welgekomen rustpunt tussen de technisch zware wedstrijdwerken. En vooral deze laatste maken toch veel goed. Het plichtwerk van de kampioensdivisie, Peter Grahams 'The Torchbearer' is tegelijk luistervriendelijk voor de toehoorder én een uitvoerige test voor de band, waarin gevoel, dynamiek, een veelheid van stijlen als technische bravoure bewezen moeten. De winnende uitvoering van Black Dyke heeft het allemaal. 'Triumphant Rhapsody' (Vinter) blijkt 45 jaar na de première in de hoogste afdeling een calvarietocht waar het gros van de eerste afdeling geen weg mee wist. Vooral de cornetcadenza op het einde is aartsmoeilijk, maar ook de grillige structuur van het werk speelt menig orkest parten. Volgens de jury waren er slechts drie uitvoeringen het onthouden waard en de Welshe Tongwynlais Temperance Band won overtuigend, ondanks de ongunstige loting waardoor ze als eerste moesten aantreden. Deze versie is tevens interessant omdat het de enige recente opname van misschien Vinters mooiste werk is. Vermeldenswaard is hier nog euphonium Martyn Patterson, die terecht de prijs van beste instrumentalist kreeg.
Ook in tweede afdeling ging een Welshe brassband met de eer lopen. City of Cardiff (Mellingriffith) Band legde een enorme bezieling in hun versie van 'A Scot's Miscellany', een werk dat een beetje doet denken aan Holsts 'A Moorside Suite'. Een afdeling lager bracht Brunel Brass de beste versie van Goff Richards' 'Oceans', met hoorbaar als uitblinker sopraancornettist Paul Richards. Net als 'Alta Vista', het plichtwerk in vierde dat St Breward Silver Band tot een goed einde bracht, valt 'Oceans' minder op door technische eisen en staat of valt het werk met het niveau van de uitvoering.
'The Torchbearer' wekt door de aankleding weliswaar teveel irritatie op om het label verplichte kost te kunnen dragen. Jammer genoeg vergeet men zo de positieve argumenten, zoals de schwung van Cardiff of de historische opname van 'Triumphant Rhapsody' door Tongwynlais. Deze cd is hét bewijs dat mooie en kwaliteitsvolle blaasmuziek geen exclusiviteit is voor bands die op het allerhoogste niveau acteren.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
