Het London Symphony orchestra brengt jaarlijks een zestal cd's uit onder eigen label. Dit zijn 'gewone' live-opnames van concerten die ze het jaar daarvoor gegeven hebben. Zo brengt het orkest, na nummers zeven tot negen, nu Dvorak's zesde symfonie, een opname van een concert uit september 2004.
Dvoraks zesde symfonie is het eerste grote werk waarmee deze Tsjechische componist internationale faam kreeg. Onder impuls van Johannes Brahms waren zijn Slavische dansen al bekend geworden in Europa en het duurde dan ook niet lang voor de Wiener Philharmoniker bij hem een nieuwe symfonie bestelde. De invloed van Brahms' muziek is in deze zesde dan ook het duidelijkst te merken. Niet alleen de keuze van de toonaard – het pastorale Re groot - maar ook een aantal melodieën en harmonische wendingen hadden zo uit Brahms' tweede symfonie kunnen komen. Een vriendelijke, gemoedelijke sfeer domineert de symfonie: nergens wordt zoiets als angst of inspanning echt voelbaar. Typisch Dvorak is het gebruik van Oost-Europese volksmelodietjes en ook dit werk is, ondanks de invloed van de 'academische' Brahms, onmiskenbaar Dvorak. Zo getuigen het tweede thema van het eerste deel, bijvoorbeeld, of het hele trage deel, van Dvoraks grote kennis van de volksmuziek uit zijn geboorteland. De delicate passages voor houtblazers in dit tweede deel doen wat aan Beethovens negende symfonie denken, terwijl het thema van het laatste dan weer gevormd is naar model van Brahms. Het derde deel is een furiant, een snelle en opwindende Tsjechische boerendans. Dvorak wisselt het typische twee- en drieledig gevoel van dit soort dansen meesterlijk af: tegendraadse accenten in de pauken en koperblazers leiden deze dans naar een climax. Het vriendelijke middendeel is een voor Dvorak typische natuurschildering, waar hobo en piccolo herdersfluitjes imiteren. Het laatste deel is dan weer een uiting van pure vreugde, onbezorgd en rijkelijk georkestreerd.
De cd's die het LSO onder dit label uitgeeft zijn steevast van de hoogste kwaliteit en dat is hier ook weer het geval: deze symfonie wordt op een typisch Engelse, vlotte manier gebracht, met gemakkelijk verteerbare tempi. De klank is altijd erg verzorgd en klinkt nooit geforceerd, waarbij fluwelen strijkers de klank van de blazers voldoende ruimte geven. Op die manier mogen nog wel meer cd's uitgebracht worden.
Meer over Antonin Dvorak
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
