Voor een jaarlijkse update van wat er leeft en beweegt in de wondere wereld van beats en gitaren kunnen muziekliefhebbers van 18 tot en met 20 augustus opnieuw naar Hasselt afzakken.

Weken op voorhand uitverkocht: dat hadden ze bij Pukkelpop nog niet meegemaakt. Het zat er natuurlijk wel aan te komen na de druk bezochte verjaardagseditie van vorig jaar. Never change a winning team en daarom draait Pukkelpop ook dit jaar weer op het concept met maar liefst acht podia – waarvan er zomaar even zeven gereserveerd zijn voor live muziek van allerlei slag – die op drie dagen tijd ruim 210 acts ontvangen.

Om een muzikale indigestie te vermijden, is het aangewezen enige voorbereidingen te treffen. Om ergens te kunnen beginnen hebben enkele spelers op het rock-elektronica-hiphop-dance-enz. veld van de Lage Landen zich over de programmatie gebogen om enkele richtingaanwijzers te plaatsen.

LARS MEIJER – manager Narrominded – http://www.narrominded.com

The Pains of Being Pure Heart
The Pains of Being Pure Heart
Het Chateau. Dat klinkt als een chique podium. Op de eerste dag van Pukkelpop kun je daar fijn wijn nippen bij The Pains of Being Pure Heart (emotionele shoegaze met een Cure-randje), Kurt Vile & The Violators (grunge zonder dat het distortion pedaal wordt ingetrapt) en Destroyer (sophisticated pop op zijn best). Als de wijn is ingeslagen, gaan we nog even kijken bij de eighties pastische van Chromeo, maar verder sparen we onze energie.

De dag erna is de Club de place to be. Met soulman Mayer Hawthorne en zijn aanstekelijke falsetto en stemkunstenaar Jose James die hopelijk het jazzige dubstepnummer Warrior speelt. Verder gaan we even kijken in de Marquee om te zien hoe groots en met welke outfits Patrick Wolf uitpakt, maar wederom houden we het die dag rustig.

Zaterdag belooft immers het hoogtepunt van Pukkelpop te worden met ...And You Will Know Us By the Trail of Dead op het hoofdpodium. Hopelijk spelen ze veel van ‘Source Tags & Codes’. In de Marquee staat het hiphop-collectief OFWGKTA. De plaat van Tyler the Creator viel wat tegen, maar live schijnen die gasten de tent wel op zijn kop te kunnen zetten. In de Club gaan we even nostalgisch doen bij de lo-fi van Lou Barlow en zijn Sebadoh. Daar staan ook Dinosaur Jr-adapten Yuck en British Sea Power. Hun laatste twee platen waren erg tof, vooral ‘Do You Like Rock Music?’ uit 2008. Die klinkt alsof hij voor een stadion is gemaakt. Hopelijk hebben ze live ook zo'n dik geluid. Verder staan in de Club de bands Wild Beasts en Twin Shadow. George Lewis van Twin Shadow maakte zijn debuut ‘Forget’ in zijn eentje, live heeft hij een band om zich heen en gaat hij loos op de gitaar alsof Prince is. Nu twee keer gezien in Paradiso en beiden keren was het raak.

GEERT ZAGERS – muziekredacteur Knack Focus – http://knackfocus.rnews.be

Anna Calvi
Anna Calvi
Oké, aan de Main Stage zal u ons dit jaar niet snel tegenkomen – Rock Werchter leek dit jaar de gedroomde Pukkelpop-headliners al weggekaapt te hebben – maar in de tenten valt er genoeg te snoepen om ons weer drie dagen te laten pendelen. Een top tien, in willekeurige volgorde.

Anna Calvi – Bewees in de Botanique al dat ze veel in haar mars had. Fantastische stem, eigenaardige gitaarstijl en een charismatische uitstraling: meer hebben wij niet nodig om reikhalzend uit te kijken.

tUne-yArDs – Het hoofdlettergebruik is nog het minst eigenaardige aan deze Amerikaanse, die met ‘W h o k i l l’  haar culstatus oversteeg. Benieuwd hoe ze het er tegenwoordig live van af brengt.

Smith Westerns – Nergens smaakt onversneden indiepop zo goed als op Pukkelpop, hebben wij al gemerkt. Het soort optreden waar wij achteraf nostalgisch van worden, hopen we.

Little Dragon – Prima bijdrage op Gorillaz' ‘Plastic Beach’, maar met hun nieuwste ‘Ritual Union’ laten ze zien dat ze het ook zonder Damon moeiteloos overeind blijven. Kan héél schoon worden.

Blonde Redhead – Grootheden in de undergroundscene. ‘Penny Sparkle’, hun laatste plaat, was misschien niet hun beste, maar dat is geen reden om niet naar de Marquee te trekken.

OFWGKTA – Een waanzinnig energetische show in La Chocolaterie, een totale sof op Rock Werchter. We vragen ons af wat het deze keer zal zijn met Tyler, the Creator – we blijven het het grootste hiphoptalent van het jaar vinden.

The Horrors – Gewoon een uitstekende band, die hun referenties naar sixties girl groups en garagerock - het soort referenties waar wij blij van worden – live nog net iets dikker in de verf zetten.

Twin Shadow – Leek hun debuut eind vorig nog tussen de plooien te vallen, dan kregen ze in 2011 gestaag alsnog de aandacht die ze verdienden. Alleen al voor de snor van de frontman hoort u in de Club te staan.

Mount Kimbie – Een plaat die nu al een dik jaar in onze iPod-playlist blijft opduiken – doorgaans een goed teken. Wordt onze portie – verknipte – beats op deze Pukkelpop.

Mayer Hawthorne & The County – Bracht stiekem een van de beste retrosoulplaten van de laatste jaren uit op Stones Throw – en het was niet dat er geen concurrentie was. Een blanke Smokey Robinson.

GILKE VANUYTSEL – muziekprogrammator Kunstencentrum STUK – http://www.stuk.be

Twin Shadow
Twin Shadow
Kurt Vile &The Violaters – Ik volg hem al een tijdje, maar Pukkelpop zal de eerste keer zijn dat ik hem live aan het werk zie. Een lo-fi geluid met een rauwe stem. Hij schippert tussen tradionele Amerikaanse folkrock en experiment. Zijn muziek doet denken aan de de ietwat ‘vuile’ versie van Bruce Springsteen. Kim Gordon is alvast ook fan!

SBTRKT – Ik kijk met verwachting uit naar de set van de gemaskerde Londenaar Aaron Jerome aka SBTRKT(spreekt uit als ‘subtractone’). Alvast geen groentje, want hij maakte eerder remixen voor M.I.A, Underworld en Basement Jaxx. Voor zijn titelloze debuutalbum dat uitkwam op Young Turks (The XX en Holy Fuck) kreeg hij hulp van een hoop gastmuzikanten als Little Dragon en Sampha. Zijn album is een amalgaam van postdubstep, funk, R&B en house. Voor zijn live shows zou hij dan weer een heel andere aanpak hanteren met veel aandacht voor het visuele aspect.

Twin Shadow – Ik zag hen in februari in de AB Club en voor mij was dit alvast een van de concerten van het jaar. Ik heb het album ‘Forget’, alvast grijs gedraaid, maar live zijn ze nog beter! George Lewis Jr. verzamelde topmuzikanten rond zich die begrepen dat je er moet uitspringen om het te maken als band uit Brooklyn. Dat vond Chris Taylor (Grizzly Bear) die de plaat producete ook. Zijn label Terrible Records is er eentje om in de gaten te houden. Nostaligische jaren ’80 pop met die vaak doet denken aan The Smiths, maar dan met meer tempo en minder theater.

Kiss the Anus of a Black Cat – De naam van de ‘folk-drone-psychedelica’-band rond Stef Heeren schreewt alvast om aandacht, maar het is dan ook de moeite waard om ze live even uit te pluizen. Stef heeft naar mijn mening een van de strafste stemmen uit het Belgische muzieklandschap en combineert die live met een uitdagende mimiek.

FREDERIK & MARIUS MEEUWIS – The Sedan Vault – http://www.thesedanvault.com

tUne-yArDs
tUne-yArDs
“Jesus called, he said he's sick of the disses. I told him to quit bitching, this isn't a fucking hotline.” Voor scherpe lyrics moet je deze dagen niet meer bij Eminem zijn maar bij Tyler The Creater van het hiphopcollectief OFWGKTA. Op Youtube zijn ze te zien onder invloed van rabbit puke: cocaïne, hash, bier en hoestsiroop, dus dat wordt live ongetwijfeld opwindend. Slim geprogrammeerd in de Marquee in plaats van op het hoofdpodium; nu maar hopen dat de MC’s niet tegelijkertijd elkaars rhymes meelippen. Did we mention they have a lesbian deejay?

Wat te verwachten van Eminem? Geen idee welke Shady die avond het podium zal betreden. Wij hebben het namelijk meer voor de lollige, vuilbekkende white ass dan de MTV-dramaqueen die nu en dan in hem opduikt. Of zoals Shooter McGavin zou zeggen: “Damn you people, this is rap!” (http://www.youtube.com/watch?v=r8gqsN7-g3w)  Laat ons duidelijk zijn: wij houden van eerlijke rapteksten, maar gezeur over eenieders ex-vrouw of ex-moeder kunnen wij missen als kiespijn. Ieder zijn eigen miserie, waarvoor dank.

Eet uw hamburgers op een beat van ex-Helmet drummer John Stanier. Met Battles schuimt hij al jaren de internationale podia af. Geen nieuwkomers, verre van, maar hun groovy beats en frisse arrangementen blijven tot de top behoren. Ga vooral niet op zoek naar songs - wij hebben er ook geen gevonden. Al lijkt sinds het vertrek van Tyondai Braxton hun zegetocht stilaan te eindigen. Na een zwakke doortocht op Domino 2011 vrezen ook wij het ergste. Tijd voor een herkansing? Graag!

Dezelfde zin voor experiment zit in tUnE-yArDs. Critici bestempelen hen als Afro-pop; voor ons is het alsof Nina Simone bij Yeasayer speelt. Dat geprogrammeerd bij ondergaande zon... Helaas pas om 01u00.

Mensen die graag met een lokaal souvenir naar huis gaan: Rott Childs is een Hasseltse specialiteit. Als smerige gitaren niet uw ding zijn, doe het dan voor ritmesectie Coppers N.V. Naakte roadie van Cast-Down maar vooral drummer bij Rise and Fall én Maroccan. De AK-47 op zijn arm getatoeëerd means not welcome. PADABHOEM TJING!

Alice Glass. De stoerste chic-with-a-dick op de affiche. Geruchten over haar en Crystal Castles: punching guys for touching her boobs, verwoeste backstages en geshockeerde clubeigenaars... Synths&drums&rock’n’roll. 

Zoals u weet staat op een festival één goeie groep gelijk aan twintig mindere. Take our advice: blijf uit de buurt van Panic! at the disco (clitsplit-poppunk, chicks dig it), Good Charlotte (MTV-punkers van de derde generatie), 30 seconds to Mars (toch bedankt voor die leuke clips Jared!) maar bovenal The Offspring. Wie Dexter Holland tijdens de editie van 2009 hoorde kelen, weet dat het menens is. Door merg en been!

JEROEN AERTS – medewerker Kwadratuur 

Bonobo
Bonobo
De grote trekpleister voor elke postrock liefhebber is ongetwijfeld Explosions in the Sky. Deze legendarische band uit Texas heeft een kersvers album op zak onder de naam ‘Take Care, Take Care, Take Care’ waarmee ze alweer een topplaat afleveren. Na hun recente passage in de AB zal ook de wei van Pukkelpop ongetwijfeld bezwijken voor hun ijzersterk repertoire van melancholische en cinematische postrock. Nog voer voor de melanchoholics onder ons is de passage van The Antlers. Wat begon als een slaapkamerproject van frontman Peter Silberman is uitgegroeid tot een driekoppige band uit Brooklyn, New York. Na hun duister maar succesvol album ‘Hospice’ komen ze op de proppen met het iets luchterige ‘Burst Apart’. Bereid u alvast voor op zeer intense escapades gedrenkt in gitaareffecten en wat de teksten betreft: houd die zakdoek maar klaar!

Wie wil zweten moet een kijkje nemen bij Bonobo, het project van de Britse trip-hop producer Simon Green. Met zijn live-band brengt hij een zwoele mengeling van downtempo dub, funk, hiphop en pop en dit maakt Bonobo tot het chill out concert bij uitstek. Voor het echte dj-werk moet je bij Paul Kalkbrenner zijn. Bekend van zijn hitsingle 'Sky and Sand', is hij toe aan zijn tweede passage op Pukkelpop en dit belooft opnieuw een opzwepend hoogtepunt te worden van het elektronisch minimalisme. Heb je het liever wat rustiger dan zal de jonge en talentvolle James Blake je zeker en vast onderdompelen in zijn dromerige dubstep met singer-songwriter invloeden. Ook een aanrader in dit genre zijn de jongens van Mount Kimbie die met hun sublieme samples en soundscapes de mainstream dubstep doen verbleken. Een heerlijk feestje bouwen doe je tenslotte met de jonge knapen van Mumbai Science die recent onder de arm zijn genomen door de befaamde Dr. Lektroluv.

STIJN BUYST – redacteur Gonzo(circus) – http://www.gonzocircus.com

WU LYF
WU LYF
De Gonzo (circus)-ploeg die jaarlijks Pukkelpop afdweilt, zijn een hoop zeuren bij elkaar. “Alwéér geen Dolphins into The Future die de zaterdag afsluiten op het hoofdpodium en wéér geen aparte Miasmah stage met Kaboom Karavan als curatoren.  En waar is hier feitelijk die Witchhouse tent?” Dit jaar – dat kunnen we u al meegeven – gaat op de Gonzo(circus) blog Duck Sauce de risée van dienst zijn. Afsluiter op de mainstage? In vergelijken met Duck Sauce was Iron Maiden vorig een geniale zet.

Maar als het erop aan komt staan we daar toch weer elk jaar, wanneer de Pukkelpoorten opengaan. In de hoop dat we ooit weer eens gaan gevraagd worden om te deejayen in de Château, tussen Fennesz en LA Vampires in. Maar ook gewoon om nieuwe bandjes te zien, die we dit jaar in de clubs gemist hebben, of gewoon nog een keer willen zien. We geven er u een paar mee, in stenostijl.

Destroyer – Guilty pleasure uit Canada. Meer eighties dan Tears For Fears die het voorprogramma van UB40 verzorgen. Maar wél goed gedaan. Check vooral ook de nerdy-sexy clip voor ‘Kaputt’: http://www.youtube.com/watch?v=Pf-ONpLXzGs 

Kurt Vile & The Violators – Vile is fan van Tom Petty. Wij ook, maar dan alleen van de clip van ‘Free Falling’. Omdat daar skateboards in voorkomen en de verhaallijn zelfs voor ons begrijpbaar én heerlijk romantisch is. Vile schrijft wél betere songs.

tUnE-yArDs – Binnenkort komt dat radiohitje ons waarschijnlijk de strot uit, maar tot zolang blijft het een uitstekende deun om mee wakker te worden. Wij gaan dus alvast kijken hoe Merrill Garbus haar loop-pop live waarmaakt. Naar verluidt zou er een sax-sectie meekomen. Spannend!

Cults – 2011 bracht ons al drie perfecte zomersongs: ‘Drop The Act’ van Ganglians, ‘Pushing Onlys’ van Woods en ‘Killin The Vibe’ van Ducktails. Tamelijk cynisch voor een jaar zonder zomer. En dan gooien Cults er met ‘Go Outside’ nog een vierde perfecte zomersong tegenaan. Maar we blijven positivo’s: wedden dat vandaag, nét wanneer Cults ‘Go Outside’ inzetten, de eerste zonnestralen van 2011 een gat in de Château branden?

Suuns – Lees alles over Suuns in Gonzo (circus) °103 en wees op tijd, want dit gaat de moeite zijn.

WU LYF – Ook recent Gonzomateriaal. Lees in Gonzo °104 hoe de geheimzinnige hype “helemaal toevallig” zou zijn. Er brandt een groot zwart kruis op de voorhoofden van World Unite Lucifer Youth Foundation, maar ‘Go Tell Fire To The Mountain’ is wél helemaal toppie.

Hoquets – Brusselse Belgotronics die over Chaud Boulets en Couques de Dinant (“suck it, suck it, suck it, suck that Couques de Dinant”) zingen over bricolé-loops. Waarschijnlijk lopen een paar bruinen-zonder-zon-blondjes uit Herk-De-Stad die ‘vooral voor de gezelligheid’ naar Pukkelpop komen, verward weg. Goed zo: meer plek voor u en ons om een heerlijk-absurde Belgo-ervaring te delen. 

Twilight Singers – We kunnen ons ondertussen geen editie van Pukkelpop meer voor de geest halen waarop The Twilight Singers niét geprogrammeerd stonden. Als Greg Dulli niet te vroeg op de weide arriveert én zijn rock’n’roll disease onder controle heeft, zou Twilight Singers de moeite kunnen zijn, maar wij steken er geen hand voor in het vuur. Overigens: de Gonzowedstrijd blijft na al die jaren nog steeds lopen: de eerste die een beweging van Mark Lanegan met zijn gsm kan filmen, wint zijn gewicht in goud.

Black Cassette – Sjoerd Bruil kan u kennen als de handsome looking Nedersinjoor en snarenmartelaar aan de zijde van Pascale Deweze in Sukilove en The Crab Four en aan de zijde van Mauro P. In Pawlowski. Als Black Cassette (bijgestaan door Deweze op bas en de eeuwig puisterige Jeroen Stevens (I Love Sarah) op waanzindrums) brengt hij binnenkort zijn solodebuut uit. Eindelijk!

OFWGKTA – Steve Albini zei onlangs over Odd Future Wolf Gang Kill Them All: “I am one hundred percent behind Odd Future's right to rap about what they wanna rap about, but they go out of their way to make it clear that this is not a case of regular people making music about assholes, but assholes making music about being assholes.” Steve Albini is natuurlijk heilig, maar hij kan ook een deftig potje zeuren. Dàt heeft hij dan weer gemeen met de Gonzo-pukkelcrew. Wij gaan alvast OFWGKTA wél testen op hun live-kwaliteiten.  

Fucked Up – Heeft het allemaal: de scherpste hardcore riffs, poëtische dwarsfluitintro’s, een snuif sérieux en een karrevracht humor. Voor die laatste uurtjes gaan wij energie tanken in The Shelter.

The Rott Childs – Nakomelingen van El Guapo Stuntteam, waarover we ooit iets schreven als “als er voor het autosalon een publiek is, zal dat er voor El Guapo Stuntteam ook wel zijn”. Bij The Rott Childs is het echter knalharde noiserock die voor het vuurwerk zorgt en niet één of andere debiele vuurwerkmeister.

Wild Beasts – Hun ‘Limbo Panto’ vonden we indertijd een onwaarschijnlijk overroepen kutplaat, maar kenners die er meer van kennen dan wij zeggen dat het ondertussen goedgekomen is met Wild Beasts.

Warpaint – De vrouwen van Warpaint dragen jarretellen om hun heupen én een Fender Jaguar om hun schouders. Dubbelop juist. Over hun langspeeldebuut ‘The Fool’, zijn op de Gonzo(circus) redactievergadering nét geen koppen gerold, maar wij gaan toch lekker luisteren.

Sebadoh – Geen dubieuzer liveband dan Sebadoh. Ooit ging een bezopen Lou Barlow na een Sebadoh show zelfs aan de uitgang van de Ancienne Belgique staan om elke bezoeker zijn excuses én een terugbetaling aan te bieden. Maar op Pukkelpop 1996 waren ze wél magisch. Kompleet met een geïmproviseerde ode aan een fan die een demo op het podium had geworpen: “Thank you for the tape/We’ll play it every day”. Barlow schitterde deze zomer al met Dinosaur Jr. in het Antwerpse openluchttheater. Toen kwamen de lijzigaards ‘Bug’ volledig hernemen, vandaag doet Sebadoh zijn meesterwerk ‘Bakesale’. “There is history in this place, there are dragons to be chased”, wij rekenen erop dat Barlow zijn triomftocht doorzet.

Dorian Concept – Funky, tegendraadse én intelligente nu-house uit Oostenrijk, het bestaat wel degelijk. U hoeft ons niet te geloven – ga op dit uur gerust met uw Union Jack zwaaien bij Kasabian op de main stage – maar kom ons achteraf niet klagen over rellen.

Mount Kimbie – Was vorig jaar de soundtrack op de Gonzoritjes Hasselt-Leuven en Hasselt-Antwerpen. De Gonzocrew heeft mekaar toen de oren van het hoofd gezeurd dat Mount Kimbie niet op Pukkelpop stond. “Zonder twijfel de beste plaat met een dikke reet op de hoes van 2011.” / “Ik ga meer zeggen: de beste plaat van 2011 met een in tegenlicht getrokken foto op de hoes.”

Kiss The Anus Of A Black Cat – De laatste plaat viel ons – mede door een productie die al te nadrukkelijk op Radio 1 en niet meer op schimmelige gekraakte kelders gericht was – nogal tegen, maar Stef Heeren en zijn band liggen ons té na aan het hart om ‘m op Pukkelpop 2011 géén kans te geven.

Drums Are For Parades – Vorig jaar knalde Drums Are For Parades in de Wablieft! Zo hard dat we zéér blij waren dat we onze state-of-the-art industriële gehoorsbescherming bijhadden. Die gehoorsbescherming hebben we – met dank aan juffer Schauvliege – op eBay gesmeten. Metal zal met dank aan CD&V nooit meer gevaarlijk zijn. Maar we blijven stiekem hopen dat DAFP het bloed toch weer langs onze oorlellen laten vloeien.

Hudson Mohawke – Onze hooglijk gewaardeerd collega-op-sabbatical (pds) schreef dat Hudson Mohawke met zijn lp ‘Butter’ de afslag pakte die Prefuse 73 miste. Wij zijn even benieuwd als u hoe die afslag live klinkt en zien u dus graag op het laatste concert van 2011 in de Château. 

 

 

 

Meer over Pukkelpop 2011


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.