Op 27 en 28 april organiseert Vooruit voor de derde keer dit seizoen een Jazz & Beyond Deluxe tweedaagse. Waren de vorige edities al niet arm aan contrasten, dan is het eind april met twee melodische trio’s en een elftal vrije improvisatoren helemaal zoeken naar overeenkomsten.
Renault, die als zangeres vaak folkachtige accenten in haar muziek binnensmokkelt, wordt bijgestaan door d Zweedse saxofonist Jonas Knutsson, naast Janos Bruneel op bas en Stijn Cools op drums. Met deze tot kwartet uitgebreide bezetting was Renaud enkele jaren geleden reeds te horen op Brosella en zal ze ook in Vooruit aantreden.
De avond vrouwelijke lyriek wordt vervolledigd met Sarah Ferri, een singer-songwriter met warme, lichtvoetige muziek die te leen gaat bij de rootsmuziek, maar met meerstemmige vocale arrangementen ook knipoogt naar de Andrew Sisters.
Nummers uit deze cultuur worden door Smetryns met collagetechnieken omgevormd tot eigen stukken die hij brengt met een verzameling muzikanten uit de wereld van de klassiek, de rock en de jazz: vibrafonist Wim Konink, The Germans zanger Jakob Ampe, pianist Daan Vandewalle, bassist Kristof Rosseeuw, trompettist Bart Maris en Smetryns zelf op gitaar en 78-toeren platenspeler.
Mijlenver verwijderd van de songcultuur is het Peter Brötzmann Chicago Tentet. Saxofonist Peter Brötzmann (de kolos van Wuppertal) is al decennia lang niet meer weg te denken uit de wereld van de vrije improvisatie. De voetafdruk die hij in 1968 met het album ‘Machine Gun’ zette (met o.a. Fred Van Hove, Willem Breuker, Evan Parker en Han Bennink), zindert nog steeds na en was het startschot voor een rijke carrière waarin Brötzmann samenspeelde met collega-strijders van het eerste uur en jongere honden.
Voor speciale gelegenheden werd de groep in de jaren die volgden wel eens uitgebreid met o.a. bassist William Parker of trompet Toshinori Kondo. Zo kan het dat het tentet in Vooruit als een elftal op het podium komt te staan, met in de bezetting leden van de eerste uren (Vandermark, Gustafsson, McPhee, Bishop, Lonberg-Holm, Kessler en Zerang) naast in de loop der jaren verworven aanwinsten als trombonist Johannes Bauer, tubaspeler Per-Åke Holmlander en drummer Paal Nilssen-Love.
Dat Brötzmann zich in dit ensemble omringt met muzikanten die er ook graag stevig invliegen, kan de indruk wekken dat het Tentet een verroeste pikdorser of een op hol geslagen pletwals is die over het machteloze publiek trekt. Hoewel het rollen met spierballen zeker niet achterwegen gelaten wordt, leren concerten en opnames van het Chicago Tentet vooral dat het orkest verschillend gedaantes heeft. Door stukken te spelen van verschillende groepsleden beweegt de groep zich door diverse concepten: van uiterst vrij tot meer uitgeschreven formats. Bovendien worden vaak kleinere ensembles gevormd, waardoor de muzikanten scherp gehouden worden. Meer dan eens wordt de ene muzikant door een andere uit zijn tent gelokt tot op een terrein waar het publiek niet gewend is hem te horen. Het is net deze flexibiliteit die de individuele muzikanten en het ensemble als geheel uniek maken: het kan opereren als een kamermuziekensemble binnen de context van een groot symfonisch orkest.
De passage in Gent is een uitgelezen kans om dit ensemble aan het werk te zien, temeer daar er links en rechts gefluisterd wordt dat de band na deze tournee ophoudt te bestaan. Wordt vervolgd …
